از انچه هستم تا انجا که خواهم بود

به یاد تو ؛

جبر و خفقان این روزها حرف های شنیدنی توی دلشان دارند و از درک و دریافتشان معذروم.از رسالت این روزها تا فارغ شدم، این فشار یادم بماند تا پی آلی و اصلش بروم. حالا رهایش میکنم تا برود و دورتر باشد از خیالم.

سی و دو: حرف حساب

تو امروز کاری مهم تر از این که در حال انجامشی نداری...اگه نتونی و حقشو بجا نیاری؛ چه انتظاری از تمام زندگی میتونی داشته باشی؟!

سی و سه: هاگاکوره تا تصمیم

انسان باید در میدان زندگی چنان هدف خویش را برگزیند، که شاهین در آسمان به هنگام شکار پرنده ای را انتخاب می کند.

انسان باید به فاصله‌ی هفت تنفس تصمیم خودش را بگیرد.

مهم نیست چه تصمیمی می‌گیری. مهم مصمم بودن و داشتن روحیه‌ی گذر به فراسوی هر چیز است. 

اگر انسان از خودش اراده نشان دهد حتی اگر سرش را هم جدا کنند باز هم نخواهد مرد. 

هاگاکوره

سی و چهار: نوستالژی اثر

سی و چند: دیالوگ

به هر چیزی کم اهمیت بدی، از همون ضربه خواهی خورد.

***

 

هرچقد بیشتر نگرانی، باید بیشتر تلاش کنی .

***

 

امید تنها چیزیه که از ترس قوی تره

یه ذره امید اثربخشه، یه عالمه امید خطرناک

یه جرقه مشکلی نداره، تا زمانی که محدود باشه

 ***

 

زمان، یه فرصته

پس اون رو با زندگی ای شبیه به زندگی دیگران هدر نده

بذار زندگیت ارزشی داشته باشه

برای چیزی که برات مهمه مبارزه کن

مهم نیست اون چی باشه

چون اگه حتی به اون نرسی

چه راهی بهتر از این برای زندگی هست؟

گریز از ایده آلیسم

انرژی متمرکز، توان افراد است و این تفاوت پیروزی و شکست است.

دیوانگی: انجام کاری دوباره و دوباره و انتظار نتایج متفاوت داشتن!

دنیای واقعی هیچ پاداشی به ایده آل گراها نمی دهد. 

دنیا به کسانی پاداش می دهد که کارها را انجام می دهند؛

و تنها راه برای انجام کارها این است که 99% مواقع ایده آل انجام ندهیم.

فقط با سالها تمرین و غیر ایده آل انجام دادن کارهاست، که می توانیم به بارقه هایی از ایده آل دست پیدا کنیم.