عالمی دیگر بباید ساخت...
شنبه, ۲۸ شهریور ۱۳۹۴، ۰۳:۰۱ ب.ظ
به یاد تو ؛
یادم هست وقتی فقط پنج سالم بود برای ده ساله ها مثال می شدم. وقتی پانزده سالم شد باور نمی کردند که بیست و دو سالم نیست! الان توی دلِ بیست و سه سالگی هنوز به اندازه ی یک زن جوان و در اوجِ سی ساله، کامل و قوی و دلخواه! نیستم و این یعنی رکود! این یعنی برای اهداف چند سال آینده، باید دنیایی جدید به مرکزیت خودم بسازم و به ذات خلاقم مجال بروز و آفرینش ببخشم. این یعنی برای تغییر و تحول آماده ام؛ هرچند یادم نیاید کی برای آخرین بار "رادا" را در آغوش گرفتم و هرچند ندانم کی به "تو" خواهم پیوست...
- ۹۴/۰۶/۲۸