تبدیل

از پنجره می بینمش که از دور می آید! از شلوار قهوه ای اش می شناسمش. سریع جمع و جور می کنم و خودم را به هندزفری ام می رسانم و غرق کتابهایم می شوم. ازین جماعت خراباتی و این جمع ناگزیر؛ لااقل امروز، فرار باید کرد.