تبدیل

آه!

به اندازه ی لازم سیر هستم، وقتی  به شام دستپخت خودت دعوتم می کنی ،  می توانم سپاس بگویم و نادیده اش بگیرم. ولی وقتی از من انکار است و اصرار تو، ازین که انکار مرا اغراق می پنداری کلافه می شوم از حضورت...

آهای بشر! حدودت را بشناس! هرچقدر بد که بخواهی به نظر میایم ولی، من میهمان و هم سفره ی از خودم به تر ان هم نمی شوم ؛

مگر به صَرف احساسی مشترک...